SALGUEIRO

Horario de visitas a Salgueiro:
Julio y agosto ---entre las 10 - 20 horas
El resto del año -- entre las 10 -18 horas

Los permisos se efectuarán por los siguientes medio:

• Por teléfono 988788761 en horario de 10-14 y de 16-18
• Por correo electrónico: parque.natural.xures@xunta .es

El acceso al pueblo deberá ser a pie o en bicicleta, no pudiendo acceder los vehículos salvo autorización expresa por motivos justificados.Los vehículos deberan quedar en el camino asfaltado de acceso o en una explanada de tierra que se habilitará al efecto.

SALGUEIRO

Situado no concello de muíños .Foi abandonada sobre o ano 1973, despois de sufrir un incendio deixándoa en ruínas.

A xunta é titular da aldea, levou acabo unha restauración parcial. Obxetivo darlle uso educativo, recreativo e de investigación. Tamén dar a conocer a cultura e as tradicións propias do lugar.

Ata o seu abandono, na aldea de Salgueiro viviron varias xeracións, que levaban a cabo a súa actividade na zona e o que hoxe en día vemos no lugar e os seus arredores é o resultado dunha longa interacción entre o home e o medio. É necesario dispor dunha autorización para visitar a aldea e os seus arredores.

O pan, fonte de vida en Salgueiro”

1: O cultivo. A dureza da climatoloxía do lugar e as duras condicións non permitían cultivar moita variedade de alimentos. Nesta zona cultivábanse sobre todo cereais.

2: O muíño e o río. Aproveitando a forza da auga, elemento indispensable para a supervivencia dos moradores da aldea de Salgueiro, moíase o gran para convertelo en fariña. A auga movía o rodicio e este á súa vez a pedra ou moa, onde se botaba o gran e se obtiña a fariña.

3:  O Bosque. Os bosques de carballo desta zona proporcionaban o combustible necesario para quentar o forno e poder coce-lo pan. Era unha maneira sostible de explotación deste recurso.

4: A malla. Neste lugar facíase a malla, proceso anterior á moenda, e que consistía en separar o gran da palla. Este traballo adoitábano facer os habitantes da aldea en conxunto. Para elo utilizaban un aparello chamado o mallo. 

5: O forno. Aquí cocíase o pan. Os habitantes do pobo o utilizaban por quendas e así a cada familia lle tocaba usalo cada 15 días mais ou menos, e este era o tempo que lles tiña que durar o pan.

6: O Pobo. Os habitantes de Salgueiro vivían en duras condicións. Adicábanse a diferentes oficios e así había cesteiros, gandeiros, labregos. Vendían os produtos noutros lugares da comarca e tamén mercaban aqueles que non podían obter na zona.

FICHAS ALDEA SALGUEIROS